Το Δικαστήριο προχωρεί στη διαδικασία της επιμέτρησης εφόσον έχει κρίνει ότι ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος έχει τελέσει το αδίκημα για το οποίο κατηγορείται. Ουσιαστικά ο δικηγόρος υπεράσπισης προωθεί τους λόγους για τους οποίος ο πελάτης θα πρέπει να τιμωρηθεί ελαφρότερα, μια διαδικασία που είναι γνωστή και ως μετριασμός. Περαιτέρω το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και επιβαρυντικούς παράγοντες,...Read More

Στη θεωρία υπάρχουν δύο επιχειρήματα υπέρ της αναστολής της ποινής: αυτή (α) ενεργεί ως «δαμόκλειος σπάθη» και είναι, έτσι, ένα πιο αποτελεσματικό αποθαρρυντικό μέτρο παρά μια ποινή φυλάκισης και (β) δίνει στο δικαστήριο την επιλογή να μη φυλακίσει κάποιον όταν οι συνθήκες του αδικήματος δεν το δικαιολογούν, ενώ ταυτόχρονα η αυστηρότητα της ποινής τονίζει στον...Read More

Σύμφωνα με τις πρόνοιες του Ποινικού Κώδικα, αν για ένα ποινικό αδίκημα προνοείται στον νόμο ποινή φυλάκισης διά βίου (εξαιρουμένων των ρητώς προβλεπόμενων στο άρθρο 29 ΠΚ αδικημάτων) ή ποινή φυλάκισης οιουδήποτε άλλου χρόνου, το εκδικάζον δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ποινή φυλάκισης μικρότερης διάρκειας  ή αντί αυτής, χρηματική ποινή, η οποία να μην υπερβαίνει το ποσό...Read More

Οι συνθήκες τέλεσης των ποινικών αδικημάτων συνιστούν το βασικότερο ίσως παράγοντα επιμέτρησης της σοβαρότητας του αδικήματος, ενώ παράλληλα συνιστούν και ένδειξη της επικινδυνότητας του κατηγορουμένου. Μεταξύ των συνθηκών αυτών περιλαμβάνονται η σοβαρότητα των συνεπειών της αξιόποινης πράξης, το μέγεθος του κινδύνου που δημιούργησε (ιδίως σε υποθέσεις εμπορίας μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών και κατασκοπείας), ο χρόνος τέλεσης (για...Read More